De Reconquista
The RECONQUISTA
De christelijke heroveringen van de Iberische schiereilanden begonnen in ongeveer 722 op Covadonga, Asturië, en eindigde met de val van granada in 1492. Het was een stotterende zaak geleid door het christelijke koninkrijken die vaak met elkaar of met moslims in oorlog waren. Maar de moslims werden naar het zuiden gedrukt door de noordelijke koninkrijken die zich hadden ontwikkeld als asturias, leon, navarra, castilla en aragon. De honderden indrukkwekkende kastelen die nu in spanje staan dankt spanje aan deze dat tijdperk. Een essentieel ingredient was te danken aan santiago (St James), een van de twaalf apostelen. In 813 was de heilige veronderstelde graf ondekt in galicie. De stad van santiago de compostela (p564) groeide hier, en werd de derde populairste pelgrimstocht doel na Rome en Jeruzalem. Christelijke generaals hadden visioenen over Santiago voor de kruistocht tegen de moslims, Santiago werd een inspiratie en een speciale beschermer van de soldaten in de reconquista, en verdiende de bijnaam metamoros. Vandaag de dag is hij de patroonheilige van spanje.
Castilla Rises
Covadonga in Asturië is de plaats waar Visigotische edelen hun toevlucht namen na de islamitische veroveringen. christelijke versies van de strijd die daar plaatsvond vertelden dat een kleine groep christelijke strijders een enorme groep moslims versloegen. Voor de moslims is het een minder belangrijke schermutseling. Wat ook de feiten waren de christenen bezetten bijna een kwart van de Iberische schiereilanden in 757. De koninkrijk van asturias verhuisde zijn hoofdstad naar leon, die verspreide de heroveringen totdat de christenen in het defensief werden gezet door al-mansour in de 10e eeuw. Castilla was aanvankelijk een kleine vostendom binnen het koninkrijk van leon, maar ontwikkelde zich tot de dominante herroverende kracht als winterharde avonturiers steden oprichten in niemandsland van duero basin, deze avonturiers werden gestimuleerd door land subsidies en andere voordelen (right and privileges). Het was de verovering van toledo in 1085 door alfonso VI van castilla dat leidde tot de van de oproep van de almoraviden door de moslims in sevilla. Alfonso I van aragon leidde de tegenaanval tegen de almoravids op het zuidelijke flank van de Pyreneeën zaragoza werd ook bezet door alfonso in 1118. Na zijn dood was aragon nog verenigd dood Koninklijke huwelijk met catatonie, wat een formidabele nieuwe christelijke Block creëerde genaamd de koningrijk van aragon. In 1212 gingen de combineerde christelijke legers naar een grote almohad leger bij las navas de tolosa in Andalusië. Dit was het begin van de einde voor andalusie: leon bezette de belangrijkste steden van extremadura in 1229 en 1230; aragon nam Valencia in 1230 in. Castillas Fernando III de heilige bezette Cordoba in 1236 en Sevilla in 1248; Portugal verdreef de moslims uiteindelijk in 1249. Het enige overlevende van de islamitische staat was nu op het schiereiland de emiraat van granada.
The Lull
Fernando III’s zoon, Alfonso X El Sabio (verstandig) (the learned; r 1252-84), kondigde castiliaans als de officiele taal van zijn rijk en verzamelde geleerden rond zichzelf van alle religies in het bijzonder van joden want die konden Arabisch en Latijns. Toch werd alfonso geplaagd door opstanden en plots zelfs van binnen zijn eigen familie. In werkelijkheid Daagde de adel de kroon (de koninkrijk) herhaaldelijk tot de 15e eeuw. In een klimaat voor vreemdelingenhaat voortgebracht door de strijd tegen de moslims, intolerantie ontwikkelde zich ook in de richting van de joden en genueesen dit kwam omdat die de castiliaanse handel en financiën domineerden, terwijl de castiliaanse adel bezig was met lage-inspanning en hoge winst van wolproductie. In 1390s cumuleerde de antisemitisme in de pogroms in de buurt van de schiereiland. Castilla en aragon werkten onder vruchteloze monarchen van de late 14e eeuw tot de tijd van Isabel en Fernando (Isabella and Ferdinand), wiens bruiloft de twee koninkrijken fuseerde in 1469. Isabel slaagde erin om de troon van castilla in te nemen in 1474 en Fernando die van aragon in 1479, samen werden ze een onverslaanbaar team.
Granada Falls
In 1476 weigerde abu al-Hasan van granada om nog enige hulde of geschenken te brengen aan castilla, dit spoorde Isabel en Fernando om de heroveringen volledig te maken met een definitieve aanval tegen de granada, met een grote leger die gefinancierd werd door de katholieke kerk en joodse leningen. De christenen namen volledige voordeel aan de burgeroorlog die binnen Granada emiraat aan de gang was, op 2 januari 1492 betraden Isabel en Fernando de stad Granada dit was het begin van wat het meest gedenkwaardige jaar werd in het Spaanse geschiedenis. De voorwaarden van overgave waren vrij genereus want de laatste emir, kreeg de alpunjarras valleien ten zuiden van Granada en 30000 gouden munten. Voor de overgebleven moslims werd belooft dat hun geloof cultuur en bezit zouden worden gerespecteerd maar dit duurde niet lang.
